Ar ben methu â gweld fy nheulu a'm ffrindiau, mae fy nghwrs prifysgol wedi'i ohirio, gan fy ngadael yn gyfan gwbl ar fy mhen fy hun.
Roeddwn i’n teimlo mor isel, roeddwn i'n meddwl am ladd fy hun. Roeddwn i’m meddwl, pe byddwn i’n gallu disgwyl nes y byddai fy mab i ffwrdd yn y brifysgol fis Medi, y gallwn i wneud hynny.
Ond roeddwn i ddigon o gwmpas fy mhethau i fynd at fy meddyg teulu oherwydd fy ymosodiadau panig aml a dyna lle clywais i am grŵp cymorth y gallwn i ymuno.
Read more on mind.org.uk